بنا به ادعاهای کارشناسان، سرمای امسال در 50 سال گذشته بی‌سابقه بوده است. شاید هم به همین خاطر است که با انجام تمام تمهیدات لازم شامل کاربرد نوارهای درزگیر، بستن دریچه‌های کولر و غیره، هنوز هم اغلب ما از سرمای زمستان در فضای داخل خانه‌هایمان لرزانیم.
از طرف دیگر، این روزها در رسانه‌های گروهی به‌خصوص تلویزیون در قالب برنامه‌های انیمیشن و پیام‌های زیرنویس، علاوه بر یادآوری نکات فوق برای جلوگیری از اتلاف انرژی، هموطنان را به آویختن پرده‌های ضخیم در مقابل پنجره‌ها و درواقع صرفه‌جویی در مصرف انرژی گرمایی از این طریق، توصیه می‌کنند.
این توصیه‌ها اگرچه ممکن است به نظر بسیاری از ما - که اقدامات قبلی به‌خصوص پوشاندن درزهای پنجره‌ها و درها را با درزگیر انجام داده‌ایم – بی‌نتیجه برسد ولی مطالعات نشان داده است که 30 درصد سرمای بیرون، از طریق شیشه‌ها به داخل راه می‌یابد؛ در نتیجه در فضایی که شیشه‌های آن پوشش خوبی ندارند، نیاز بیشتری به انرژی گرمایی برای گرم‌کردن وجود دارد.
علاوه بر اینها توجیه بعضی‌ها برای به‌کارنبردن پرده‌های ضخیم، بهره‌مندی از تابلوی طبیعت زیبای برفی از پشت پنجره است؛ آنها ترجیح می‌دهند برای لذت‌بردن از این نما، مانعی در مقابل چشمان‌شان وجود نداشته باشد ولی واقعیت این است که هرچقدر هم که تماشای ریزش برف و فضای زیبا و بی‌نظیر برفی بیرون – به‌خصوص از پنجره‌هایی که چشم‌اندازی از درختان پوشیده از برف دارند - لذت‌بخش باشد ولی هرگز به تحمل سرما و مشکلات مختلف مانند قطعی گاز و برق نمی‌ارزد. دیدن این مناظر با پوششی مناسب در بیرون خانه نیز امکان‌پذیر است.
با همه این توضیحات، در کنار تمهیدات قبلی، آویختن پرده‌های ضخیم در مقابل پنجره‌ها خود اقدامی مؤثر در صرفه‌جویی انرژی به حساب می‌آید. البته برای این منظور علاوه بر روش‌های معمول یعنی آویختن پرده‌ای روی پرده توری یا حریر یا پرده‌ای در قالب آستری در زیر پرده حریر، راهکارهای دیگری نیز وجود دارد که در زیر به چند نمونه از آنها برای پنجره‌های مختلف اشاره می‌کنیم:
پرده‌هایی در کمترین فاصله با پنجره:
وقتی از پرده‌های معمولی در مقابل پنجره‌ها استفاده می‌شود، فاصله‌ای حداقل 5 
سانتی‌متری با پنجره و در واقع شیشه باقی می‌ماند که برای تبادل انرژی و خروج گرما و ورود سرما کافی است؛ درحالی که هرچه این فاصله کمتر باشد، مانع پرده‌ای برای تبادل انرژی قوی‌تر عمل می‌کند.
این مشکل درمورد پنجره‌هایی که به‌صورت فرورفته داخل دیوار قرار گرفته و پنجره با دیوارهای طرفینش گاهی 40سانتی‌متر یا حتی بیشتر اختلاف سطح دارد، بیشتر است.
بنابراین برای چنین پنجره‌هایی _ با هدف ایجاد مانع در مقابل ورود سرما _ می‌توانید از انواع و اقسام سایه‌بان‌ها، پرده کرکره، حصیر و پشت‌دری استفاده کنید.
علاوه بر این، برای جلوگیری از اتلاف انرژی می‌توانید با نصب چوپ‌پرده دیگری روی دیوار یا سقف طرفین این فرورفتگی، پرده ضخیم دیگری نیز روی مکان فرورفته و در راستای دیوارهای طرفین بیاویزید. به این صورت، موانع ورود سرما بیشتر خواهد شد.
نکته یک: پیشنهاد استفاده از انواع و اقسام سایه‌بان‌ها (شیدها) یا پشت‌دری، پرده کرکره و مانند اینها، تنها مختص پنجره‌های فرورفته نیست بلکه شما می‌توانید روی پنجره‌های معمولی نیز برای کاهش فاصله میان پنجره و پرده، به جای آستری از این نوع پرده‌ها استفاده کنید.
پشت‌دری‌های لولادار:
اگر تصمیم گرفتید برای پوشش روی شیشه پنجره یا در چوبی یا فلزی شیشه‌دارتان 
پشت‌دری نصب کنید، گیره‌های آن را لولادار انتخاب کنید؛ به این صورت، شما می‌توانید حتی با وجود نصب پرده ضخیم و چین‌دار در مقابل شیشه، در زمان دلخواه آن را کنار زده و از آفتاب گرم زمستانی نیز بهره ببرید.
تابلویی به جای پرده:
اگر پنجره کوچک اتاق خوابتان فرمی فرورفته دارد ولی امکان آویختن پرده‌ای اضافی برای آن وجود ندارد یا اساسا با آویزان‌کردن پرده ضخیم دیگری روی پنجره موافق نیستید، می‌توانید از ابتکار جالب زیر استفاده کنید:
به یک نجاری یا قاب‌سازی مراجعه کرده و باتوجه به ابعاد کل پنجره یا کل سطح فرورفته، یک چهارچوب ساده خام – که معمولا برای قاب‌کردن پارچه‌های قدیمی یا بوم نقاشی از آنها استفاده می‌شود – تهیه کنید و این چهارچوب را با پارچه‌ای ساده یا نقش‌دار بوم‌کش کنید.
حالا تنها کافی است این تابلو را هنگام سرمای هوا و به‌خصوص شب، روی پنجره، داخل فرورفتگی قرارداده و پرده رویی را روی فرورفتگی بکشید. با این کار، دیگر مطمئن باشید هیچ سرمایی از این پنجره داخل نخواهد آمد؛ البته این پرده تابلویی به تنهایی نیز به‌عنوان مانع کفایت می‌کند.
پرده رو پرده:
برای آویختن 2 پرده روی هم یک پیشنهاد وجود دارد:
اگر پرده ضخیمی بر پنجره‌تان آویزان کرده‌اید ولی بازهم برای جلوگیری از سرما کافی نیست، چوب‌پرده دیگری جلوتر از آن به دیوار یا سقف نصب کرده و پرده ضخیم دیگری را – که به لحاظ جنس و رنگ با پرده قبلی هماهنگی دارد – به آن بیاویزید.
باتوجه به اینکه با آویختن 2 پرده خیلی ضخیم، اتاق کاملا تاریک می‌شود، شما می‌توانید هنگام روز آنها را به طرفین جمع کنید تا از فضای مابین، نور به داخل بتابد.
پتوهای پرده‌ای:
پتوهای یک‌نفره مسافرتی هم در این سرمای طاقت‌فرسای زمستانی می‌توانند پرده‌های ضخیم فوری‌ای برای پنجره‌ها باشند؛ کافی است به فاصله 25 سانتی‌متری از یکی از 
عرض‌های هرکدام از پتوها – که به صورت عرضی تاشده‌اند – با مداد خطی بکشید، سپس با فواصل 5 سانتی‌متری روی این خط علامت‌گذاری کرده و روی هریک از علامت‌ها یک دکمه بزرگ بدوزید. تعداد دکمه‌ها رابطه مستقیمی با عرض دولاشده پتو دارد.
پس از آن، خط دیگری در فاصله 5 سانتی‌متری لبه همان عرض از پتو رسم کنید و درست در بالای دکمه‌ها و در همان راستا برش‌های عمودی‌ای به طول 2 سانتی‌متر روی خط جدید ایجاد کنید. این برش‌ها در واقع جادکمه‌های دکمه‌های قبلی هستند.
نکته: باتوجه به جنس این پتوها، امکان دررفتن یا گسترش این برش‌های ایجادشده به‌عنوان جادکمه وجود ندارد ولی برای راحتی خیال، لبه هرکدام از جادکمه‌ها را با دوخت دندان موشی یا به وسیله سردوزی بدوزید.
پس از اینکه 2 پتوی پرده‌ای آماده شد، 2 چوب‌پرده میله‌ای در فاصله 4 سانتی‌متری از هم به بالای پنجره نصب کنید؛ سپس هریک از پرده‌ها را به همان صورت دولا از زیر چوب‌پرده عبور داده و روی آن را به طرف بیرون برگردانید. حالا دکمه‌ها را با دقت ببندید.
پرده‌های قالبی:
برای آنکه پرده‌ای به‌طور کامل تمام سطح پنجره را بدون کوچک‌ترین منفذی دربر گیرد، پارچه‌ای ضخیم به شکل مستطیل و درست به اندازه کمی بزرگ‌تر از شیشه و درواقع هم‌اندازه قاب پنجره آماده کنید.
البته در هر طرف 2سانتی‌متر هم جای دوخت برای توگذاشتن درنظر بگیرید. پس از آنکه 4 طرف پارچه را تو گذاشتید، روی 4ضلع آن، یکی از چسب‌های دوطرفه پارچه‌ای (نر و ماده‌ای) بدوزید.
طرف دیگر چسب نواری پارچه‌ای را با استفاده از چسب مایع یا چسب آکواریوم به محل موردنظر در دور قاب بچسبانید. حالا کافی است چسب‌ها را روی هم قرار داده و کمی فشار دهید تا برجستگی‌های یک طرف، پرزهای طرف دیگر را به خود جذب کند.
به این صورت پنجره با پرده‌ای قالبی پوشیده خواهد شد و شما در زمان دلخواه می‌توانید آن را باز کرده و دوباره روی پنجره بچسبانید.
